اهانت های قرآن به غیر مسلمانان (بخش سوم)
۱۳_ سوره انفال – آیه ۲۲:
«إنّ شرّ الدّوابّ عند اللّه الصّمّ البکم الّذین لا یعقلون»
"بدترین جانوران در نزد خدا این کران و لالان هستند که در نمی یابند."
این آیه همانند آیه ۵۵ سوره انفال می باشد که در شان کفار نازل شده است. آیه ۵۵ سوره انفال می فرماید:
«إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللّهِ الَّذِینَ کَفَرُواْ فَهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ»
"به تحقیق بدترین جنبندگان نزد خداوند کسانی هستند که کافرند و ایمان نمی آورند."
اگر منظور از توهین کلمه دواب به معنی جنبنده است که به جانور نیز تعبیر می شود؛ باید گفت اشتباه معنایی صورت گرفته است؛ دواب جمع دابه است به معنی جانورانی که بر روی زمین سیر کنند.(دهخدا) در روایات یکی از صفات امیرالمومنین، علی (علیه السلام)، دابه الارض است. با این اوصاف، صرف کلمه دابه، توهین و ناسزا نمی تواند تعبیر شود.
اما اگر منظور از توهین در این آیه، بخش انتهایی آن است، ابتدا شما را توصیه به مطالعه آیات ۲۰ الی ۲۳ همین سوره می نماییم:
«اى کسانى که ایمان آورده اید خدا و فرستاده او را فرمان برید و از او روى برنتابید در حالى که [سخنان او را] مى شنوید (۲۰) و مانند کسانى مباشید که گفتند شنیدیم در حالى که نمى شنیدند (۲۱) قطعا بدترین جنبندگان نزد خدا کران و لالانى اند که نمى اندیشند (۲۲) و اگر خدا در آنان خیرى مى یافت قطعا شنوایشان مى ساخت و اگر آنان را شنوا میکرد حتما باز به حال اعراض روى برمى تافتند (۲۳)»
علامه طباطبائی در تفسیر آیه ۲۱ و ۲۲ سوره انفال می فرماید:
در آیه ۲۱ خداوند خطاب به مؤمنان می فرماید: مانند کسانی نباشید که زمانی که کلام حق به گوششان می رسید می گفتند: شنیدیم، خیر، اینها نمی شنوند،اگر می شنیدند آن را قبول می کردند، … و این آیه تعریضی برعلیه مشرکین است و یا عده ای از اهل مکه که به رسول خدا (ص) ایمان آوردند، ولی قلب هایشان از شرک خالص نشده بود، به هر صورت می فرماید: وقتی می شنوند، ولی اطاعت نمی کنند، گویا اصلا نشنیده اند و تصدیق ظاهری هم بدون ایمان و اطاعت هیچ فایده ای نداشته و فرقی با نشنیدن و تصدیق نکردن ندارد. … اما آیه ۲۲: این آیه نیز مذمت و تعریض علیه کفار است و می فرماید: اینها بدترین موجودات درنزد خدا می باشند، چون به مانند کرها سخن حق را نمی شنوند و مانند لال ها آن راتصدیق نمی کنند و هیچ تفکری هم نمی نمایند و لذا راهی به سوی پذیرش حق ندارند و هیچ خیری در آنها نیست.
با این تفاصیل، باید مشخص شود که منظور از کر و لال ها در آیه فوق، کافران هستند نه کر و لال هایی که به صورت بیمار و معلول شناخته می شوند.
۱۴_ سوره بقره – آیه ۱۰:
«فی قلوبهم مرض فزادهم اللّه مرضا و لهم عذاب ألیم بما کانوا یکذبون»
"در دلهایشان مرضى است و خدا بر مرضشان افزود و به [سزاى] آنچه به دروغ مى گفتند، عذابى دردناک [در پیش] خواهند داشت."
با اندک تاملی در آیه، مشخص می شود آیه دربیان یک حقیقت می باشد و توهین در آیه وجود ندارد؛ از آنجا که کسانی به اسم کافران و مشرکان، با دلایل و براهین عقلی و علمی و منطقی و … و حتی دیدن معجزات الهی، هنوز حاضر به ایمان نشدند؛ خداوند دل هایشان را مریض خطاب کرده، و شاید منظور از این مریض، همان تعصب و دشمنی با پیامبران الهی باشد.
۱۵_ سوره بقره – آیه ۱۳:
«و إذا قیل لهم آمنوا کما آمن النّاس قالوا أ نؤمن کما آمن السّفهاء ألا إنّهم هم السّفهاء و لکن لا یعلمون»
"و هنگامی که به آنان گفته شود: همانند (سایر) مردم ایمان بیاورید، می گویند: آیا همچون ابلهان ایمان بیاوریم؟! بدانید اینها همان ابلهانند ولی نمی دانند."
توصیه می کنیم ابتدا آیات ۱۱ تا ۱۳ را مطالعه کنیم:
«و چون به آنان گفته شود در زمین فساد مکنید مى گویند ما خود اصلاحگریم (۱۱) بهوش باشید که آنان فسادگرانند لیکن نمى فهمند (۱۲) و چون به آنان گفته شود همان گونه که مردم ایمان آوردند شما هم ایمان بیاورید مى گویند آیا همان گونه که کم خردان ایمان آورده اند ایمان بیاوریم هشدار که آنان همان کمخردانند ولى نمى دانند (۱۳)»
در آیات بیان شده است که: عده ای معتقد هستند خودشان در زمین اصلاح می کنند و از فساد دوری می جویند، در حالی که در حقیقت خودشان فسادگر هستند. همچنین وقتی به این افراد گفته می شود با دیدن معجزات الهی و شنیدن براهین و دلایل علمی، ایمان بیاورید؛ می گویند: همانند بی خردان ایمان نمی آوریم، در حالی که آنها منکر علم و برهان و معجزات الهی شده اند و بی خردان واقعی خود آنان اند. با اندک تاملی مشخص می شود این آیه شریفه، توهین نمی کند بلکه حقیقتی را در فطرت برخی روشن می سازد.
۱۶_ سوره قمر – آیه ۷:
«خشّعا أبصارهم یخرجون من الأجداث کأنّهم جراد منتشر»
"آنان در حالی که چشم هایشان از شدت وحشت به زیر افتاده، همچون ملخ های پراکنده از قبرها خارج می شوند."
آیه شریفه، قصد توهین نداشته و تنها برای اتفاقی که در آینده خواهد افتاد، تمثیلی عالمانه زده است؛ شان نزول آیه نیز، مخصوص کفار نیست، بلکه مومنین را هم فرا می گیرد. در تفسیر نمونه درباره این تشبیه آمده است:
نسبت «خشوع» به «چشم ها» به خاطر آن است که صحنه آن قدر هولناک است که تاب تماشاى آن را ندارند، لذا چشم از آن برمى گیرند و به زیر مى اندازند. و تشبیه به «ملخ هاى پراکنده» به تناسب این است که توده ملخ ها برخلاف بسیارى از پرندگانى که به هنگام حرکت دسته جمعى با نظم و ترتیب خاصى حرکت مى کنند هرگز نظم و ترتیبى ندارند، به علاوه آن ها همچون ملخ ها در آن روز موجوداتى ضعیف و ناتوانند و چنان وحشت زده مى شوند که مانند مست ها بى توجه به هر طرف رو مى آورند و به یکدیگر مى خورند.
۱۷_ سوره واقعه – آیه ۵۶:
«فشاربون شرب الهیم»
"و همچون شتران مبتلا به بیماری عطش، از آن می آشامید."
آیه شریفه در حال بیان عذاب های اهل جهنم می باشد، بنابرین یک خبر غیبی از آینده است. بنابراین توهینی نیست، ضمن اینکه؛ این آیه نیز می تواند تمثیل باشد.
۱۸_ سوره انفال – آیه ۵۵:
«إنّ شرّ الدّوابّ عند اللّه الّذین کفروا فهم لا یؤمنون»
"به یقین، بدترین جنبندگان نزد خدا، کسانی هستند که کافر شدند و ایمان نمی آورند."
پاسخ این مطلب در شماره ۱۳ همین پست گذشت.
۱۹_ سوره القلم – آیه ۱۳:
«عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِکَ زَنِیمٍ»
"گستاخ [و] گذشته از آن زنازاده است."
آیه شریفه در بیان ویژگی های دشمنان پیامبر (ص) است، که در بخشی از آن، به زنازاده بودن برخی دشمنان اشاره می فرماید؛ و از آنجا که زنا، در مکتب اسلام قبیح است ودر مکتب کفر، عملی مباح شناخته می شده است (والبته می شود) نیازی به توضیح نیست که این مطلب برای غیر مسلمانان توهین محسوب نمی شود.
۲۰_ سوره انبیاء – آیه ۶۷:
«أفّ لکم و لما تعبدون من دون اللّه أ فلا تعقلون»
"ننگ (اف) بر شما و بر آنچه غیر از الله مى پرستید مگر نمى اندیشید."
این آیه و آیات قبل بیانگر داستان حضرت ابراهیم و استدلال برای مشرکان است تا جایی که نوبت به حضرت ابراهیم (ع) می رسد و می گوید:
«قالَ أَ فَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا یَنْفَعُکُمْ شَیْئاً وَ لا یَضُرُّکُمْ»
"فریاد زد: آیا شما معبودهایى غیر خدا را مى پرستید که نه کمترین سودى به حال شما دارند و نه کوچکترین ضررى"
«أُفٍّ لَکُمْ وَ لِما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ»
"اف بر شما، و بر این معبودهایى که غیر از اللّه انتخاب کرده اید"
«أَ فَلا تَعْقِلُونَ»
"آیا هیچ اندیشه نمىکنید، و عقل در سر ندارید؟"
اما اگر منظور از توهین در آیه، کلمه اف است، در معنی آن آورده اند:
"کلمه ایست که در کراهت و انزجار خاطر و تنبیه طرف مقابل استعمال می کنند." (ناظم الاطباء)
"کلمه ایست که به نگام اظهار افسردگی، نفرت و کراهت استعمال کنند." (معین)
۲1. سوره مرسلات آیه ۳۳:
«کَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ»
"(جهنمیان) گویى شترانى زرد رنگند."
اگر تنها به همین یک آیه، برای جهل نویسنده شبهه، اکتفاء کنیم، کافی است؛ غالبا کسانی که قصد نقد اسلام و تشیع را دارند، بوئی از تشیع نبرده و کمترین اطلاعاتی از ساختار شیعه و اسلام ندارند. تنها از روی شنیده ها و نهایتا دیده های سطحی خود، بدون هیچ تامل و تفکر و تجسسی، شروع به نقد کرده اند. و حقیقتا قرآن کریم چه زیبا، آن ها را به کم خردان معرفی کرده است، به این آیه توجه کنید:
«و إذا قیل لهم آمنوا کما آمن النّاس قالوا أ نؤمن کما آمن السّفهاء ألا إنّهم هم السّفهاء و لکن لا یعلمون»
"چون به آنان گفته شود همان گونه که مردم ایمان آوردند شما هم ایمان بیاورید مى گویند آیا همان گونه که کم خردان ایمان آورده اند ایمان بیاوریم هشدار که آنان همان کم خردانند ولى نمى دانند."
اما بررسی آیه ۳۳ سوره مرسلات، باید گفت: در آیات قبل از این آیه، به بیان ویژگی های آتش های جهنم می پردازد، که آیه ۳۳ آخرین تعبیر از آتش های جهنم است، خداوند می فرمایند: «[ دوزخ ] چون کاخی [ بلند ] شراره می افکند (۳۲) آتشپارههائی که انگار (از لحاظ رنگ و حرکت و سرعت) شتران زردی هستند. (۳۳)»
بنابراین واضح است که منظور از شتر های زرد رنگ، شراره های آتش جهنم است، نه جهنمیان و این یک تمثیل برای جهنم می باشد.
در پایان، ابراز تاسف می خوریم به حال کسانی که خود را جزئی از انجمن بیداری خطاب می کنند، ولی در خوابی عمیق و جاهلانه غرق شده اند.
منبع: پایگاه تخصصی شبهه _ شیخ علی شاهرودی
پی نوشت:
[۱] قرآن کریم: سوره انعام، آیه ۵۸.
[۲] قرآن کریم: سوره الفرقان، آیه ۶۳.
[۳] قرآن کریم: سوره انعام، آیه ۱۰۸.
[۴] قرآن کریم: سوره الحجرات، آیه ۱۱.
[۵] قرآن کریم: سوره بقره، آیه ۸.
[۶] قرآن کریم: سوره شوری آیه ۴۰
برگرفته از: پایگاه تخصصی شبهه (1، 2) - تدبر